موکسی جکت 2%® طولانی اثر | ‌Moxiject 2%® LA

هر میلی لیتر از محصول حاوی 20 میلی گرم موکسی دکتین می باشد.

موکسی دکتین از نسل دوم ماکروسیکلیک لاکتون ها و از خانواده میلبمایسین بوده و بر طیف گسترده ای از انگل های داخلی و خارجی موثر است.

موکسی دکتین گیرنده های ‌GABA‌ و کانال های کلراید را در انگل مختل می کند. این دارو به طور خاص در محل اتصال پس سیناپسی برای ورود یون های کلراید، کانال های کلراید را  باز کرده و با ایجاد حالت استراحت برگشت ناپذیر، منجر به فلجی و در نهایت مرگ انگلی می شود.

موکسی دکتین 2% برای درمان و پیشگیری آلودگی های همزمان با کرم های گرد معده ای- روده ای، کرم های گرد ریوی و برخی انگل های خارجی در گوسفند مصرف می شود.

تاثیر موکسی دکتین بر انگل ها در جدول زیر آورده شده است.

موکسی دکتین بر روی بعضی نماتودهای گوارشی مقاوم به بنزیمیدازول ها موثر است.

این محصول عملکرد پایداری دارد و گوسفندان را در برابرآلودگی یا آلودگی مجدد با انگل های زیر برای مدت زمان ذکر شده محافظت می کند.

یک میلی لیتر به ازای هر20 کیلوگرم وزن بدن 11 میلی گرم موکسی دکتین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) مطابق با دستور زیر بصورت زیرجلدی در قاعده گوش تزریق گردد.

مطابق با شکل، تزریق دارو باید بصورت زیرجلدی و تک دوز با استفاده از سوزن هیپودرمیک 25 میلی متری گیج 18 در حالی که سر دام مقید شده است، 2 سانتی متر پشت لبه ی قدامی در قاعده گوش انجام گیرد. هنگام تزریق باید با انگشتان پوست محل تزریق در قاعده گوش را بالا کشید و سوزن را به زیر پوست وارد کرد و پس از تزریق دارو، محل تزریق را با انگشتان برای چند ثانیه فشار داد.

ممکن است در بعضی موارد در محل تزریق تورم و التهاب دیده شود. به طور معمول بدون هرگونه اقدام درمانی و طی مدت 7 روز تورم برطرف خواهد شد.

در موارد نادر ممکن است علائم افزایش ترشح بزاق، افسردگی، خواب آلودگی و عدم تعادل بروز کند که درمان اختصاصی نداشته و معمولاً طی مدت 36 تا 72 ساعت علائم برطرف خواهد شد. پادزهر اختصاصی وجود ندارد.

گوشت و احشاء: 104 روز‌‌

شیر: مصرف این محصول در‌‌ ‌میش هایی که شیر‌ ‌آنها به مصرف انسان می رسد، ممنوع است.

دوره پرهیز از مصرف براساس یک تزریق در قاعده گوش است.

در گوسفندانی که کمتر از 15 کیلوگرم وزن دارند، مصرف نشود.

بصورت وریدی تجویز نشود.

تزریق داخل وریدی این محصول ممکن است باعث عدم تعادل، فلجی، تشنج، کلاپس و مرگ شود.

این دارو در مواردی که حساسیت نسبت به ماده اولیه و یا جانبی مشاهده شود، منع مصرف دارد.

این محصول می تواند در میش های آبستن مصرف گردد.‌

برای تجویز دوز صحیح بهتر است حیوانات را توزین نموده و چنانچه حیوانات به صورت گروهی درمان می‌شوند، بهتر است دام ها براساس وزن، گروه بندی شوند تا کمتر یا بیشتر از دوز مورد نیاز، دارو تجویز نگردد.

باید مقاومت به دارو در نظر گرفته و به همین منظور شمارش تخم‌های انگل هر از چند گاهی بررسی شود.

مصرف موکسی دکتین، اثر آنتاگونیست های ‌GABA‌ را افزایش می دهد.

این محصول به غیر از روش مصرف توصیه شده و دام هدف ذکر شده در بالا، نباید به هیچ روش یا در گونه دیگری از حیوانات مصرف شود.

از تماس مستقیم محصول با پوست و چشم خودداری شود.

بعد از استفاده حتماً دست‌ها را شستشو دهید.

در زمان استفاده، از کشیدن سیگار، خوردن و آشامیدن خودداری شود.

از تزریق اتفاقی به خود اجتناب کنید.

در صورت تزریق اتفاقی به انسان سریعاً به پزشک مراجعه کنید و برگه مربوط به اطلاعات این محصول را ارائه دهید.

مانند سایر ماکرولید لاکتون ها، موکسی دکتین نیز به صورت بالقوه قادر به ایجاد عوارض جانبی در جانداران، غیر از گونه ی هدف است.

به علت سمیت موکسی دکتین برای آبزیان، حیوانات درمان شده با این دارو تا 11 روز نباید به منابع آبی که برای آبزیان استفاده می‌شود، دسترسی داشته ‌باشند.

در دمای 30-15 درجه سلسیوس و دور از نور نگهداری شود.

درپوش ویال های 50 میلی لیتری بیش از 10 مرتبه سوراخ نگردد.

ویال دارو ظرف مدت 28 روز بعد از اولین استفاده، مصرف شود.