زایلامکس® | ®Xylamax

هر میلی‌لیتر از محلول تزریقی زایلامکس® حاوی 20 میلی گرم زایلازین می‌باشد.

زایلازین به عنوان یک آگونیست قوی، بر روی گیرنده های آلفا 2 آدرنرژیک عمل می کند و در گروه داروهای آرامبخش و ضد درد طبقه بندی می شود و دارای خواص شل کنندگی عضلات است.

بعنوان آرامبخش و داروی پیش بیهوشی تجویز می گردد.

گاو:

نحوه مصرف بصورت تزریق وریدی و عضلانی است.

مرحله یک: آرامبخش همراه با کاهش خفیف تن عضلات، دام قادر به ایستادن است.

مرحله دو: آرامبخش، کاهش محسوس تن عضلات، تا حدی ایجاد بی دردی. معمولا دام قادر به ایستادن است.

مرحله سوم: آرامبخشی عمیق، کاهش تن عضلانی و ایجاد بی دردی بیشتر. دام به پلو می خوابد.

مرحله چهارم: آرامبخشی بسیار عمیق، کاهش شدید تن عضلات و ایجاد نهایت بی دردی‌‌.‌‌ دام به پهلو می خوابد

اسب:

3 تا 5 میلی لیتر از محلول به ازای هر 100 کیلوگرم وزن بدن (6/0 تا 1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) یک نوبت، بصورت تزریق وریدی ‌

سگ:

025/0 تا 15/0 میلی لیتر از محلول به ازای هر 1 کیلوگرم وزن بدن (5/0 تا 3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) یک نوبت، بصورت تزریق عضلانی‌

گربه:

025/0 تا 05/0 میلی لیتر از محلول به ازای هر 1 کیلوگرم وزن بدن (5/0 تا 1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) یک نوبت، بصورت تزریق عضلانی یا زیرجلدی

به علت خاصیت شل کنندگی عضلات دارو، در حیواناتی که انسداد دستگاه گوارش دارند، برای جلوگیری از تشدید اثرات انسداد و بروز استفراغ در دام، مصرف نشود.

در حیواناتی که دچار نارسایی کبدی یا کلیوی، اختلالات تنفسی، ناهنجاری های قلبی، کاهش فشار خون و یا شوک هستند، استفاده نشود.

در حیوانات دیابتی، استفاده نشود.

در حیواناتی که سابقه تشنج دارند، مصرف نشود.

در گوساله های با سن کمتر از 1 هفته، کره اسب های با سن کمتر از 2 هفته، در توله سگ ها و بچه گربه های با سن کمتر از 6 هفته، مصرف نشود.

در مرحله انتهایی آبستنی (به استثنای هنگام زایمان)، به دلیل وقوع زایمان زودرس، مصرف نشود.

به طور کلی عوارض جانبی، معمولاً برای یک آگونیست ‌آلفا 2‌ آدرنرژیک می تواند به شکل برادی کاردی، آریتمی برگشت پذیر و افت فشار خون رخ دهد. مرکز تنظیم دمای بدن می تواند تحت تاثیر قرار گرفته و در نتیجه آن، دمای بدن بسته به دمای محیط می تواند کاهش یا افزایش یابد. افت تنفس و یا ایست تنفسی، به ویژه در گربه ها ممکن است رخ دهد.

سگ و گربه:

اغلب سگ ها و گربه ها در ابتدای مراحل آرامبخشی در پی تجویز زایلازین، به ویژه هنگامی که حیوانات تازه تغذیه شده اند، استفراغ می کنند.

به دنبال تزریق زایلازین ممکن است ترشح شدید بزاق در حیوانات دیده شود.

سایر عوارض جانبی در سگ ها و گربه ها شامل لرزش عضلانی، برادی کاردی همراه بلاک دهلیزی بطنی، کاهش فشار خون، کاهش تعداد تنفس، تحریک در پاسخ به محرک های قوی شنوایی، هیپرگلایسمی و افزایش دفع ادرار در گربه ها می شود.

زایلازین در گربه ها باعث انقباض رحمی می شود و در پی آن ممکن است زایمان زودرس رخ دهد.

عوارض جانبی به طور کلی در سگ ها، پس از تجویز زیر جلدی در مقایسه با عضلانی، شدیدتر بوده و اثربخشی کمتر آن قابل پیش بینی است.

موارد نادری از نفخ در نژادهای حساس سگ با قفسه سینه بزرگ (گرید دین، ایریش ستر ) گزارش شده است.

در مواردی بسیار نادر در حیوانات بیهوش شده، عمدتاً در طول دوره ریکاوری و پس از آن، اختلالات قلبی تنفسی (ایست قلبی، تنگی نفس، کاهش تعداد تنفس، ادم ریوی، افت فشار خون) و علائم عصبی (تشنج ، ضعف شدید ، اختلالات مردمک ، لرزش) مشاهده شده است.

گاو:

زایلازین در گاو ممکن است باعث زایمان زودرس شود و همچنین جایگزینی تخمک را کاهش می دهد.

گاهی اوقات قوام مدفوع گاوهایی که دوز بالایی از زایلازین دریافت کرده اند، به مدت 24 ساعت شل می شود.

سایر عوارض جانبی شامل خرناس، ترشح شدید بزاق، آتونی شکمبه ، آتونی زبان، برگشت غذا به دهان، نفخ ، استریدور بینی، هیپوترمی، برادی کاردی، افزایش دفع ادرار و پرولاپس برگشت پذیر آلت تناسلی می شود.

به طور کلی عوارض جانبی در گاوها، پس از تجویز عضلانی در مقایسه با تزریق وریدی، بیشتر رخ می دهد.

اسب:

اغلب اسب ها هنگام رفع اثر آرامبخشی دارو، شروع به عرق کردن می کنند.

به طور ویژه در اسب، برادی کاردی شدید و کاهش تعداد تنفس گزارش شده است.

به دنبال تجویز در اسب، معمولاً افزایش فشار خون گذرا در پی افت فشار خون رخ می دهد.

تکرر دفع ادرار گزارش شده است.

لرزش و حرکت عضلات در پاسخ به محرک های شدید شنوایی یا فیزیکی ممکن است بروز کند. همچنین به ندرت عکس العمل های شدیدی پس از تجویز زایلازین، در اسب گزارش شده است.

آتاکسی و پرولاپس برگشت پذیر آلت تناسلی ممکن است رخ دهد.

در موارد بسیار نادر به دنبال  کاهش موقت حرکات روده ها ناشی از تجویز زایلازین، ممکن است کولیک خفیف بروز کند.

در اسب بهتر است تا رفع کامل اثرات دارو، دام قطع خوراک باشد.

در صورت مصرف تصادفی دارو، بیش از مقادیر توصیه شده در حیوانات هدف، آریتمی های قلبی، افت فشار خون و تشدید کاهش فعالیت سیستم اعصاب مرکزی و کاهش تعداد تنفس ممکن است رخ دهد. تشنج نیز پس از مصرف بیش از مقادیر توصیه شده، گزارش شده است. اثرات زایلازین را می توان با استفاده از آنتاگونیست های آلفا 2‌‌‌-آدرنرژیک برطرف کرد.

جهت درمان کاهش تعداد تنفس ناشی از تاثیر زایلازین، می توان تنفس مصنوعی همراه با یا بدون محرک های تنفسی (نظیر دوکساپرام) انجام داد.

در صورت مشاهده هرگونه عارضه ای که در این بروشور به آن اشاره نشده است، لطفا دامپزشک دام خود را مطلع کنید.

گاو:

گوشت و احشاء: ‌‌1 ‌روز‌‌

شیر: ندارد

تزریق وریدی، بویژه در اسب، بهتر است به آهستگی انجام شود.‌

اسب:

زایلازین مانع حرکت طبیعی روده می شود. به همین دلیل، تنها باید در مواردی که اسب های مبتلا به کولیک به مسکن ها پاسخ نمی دهند،  استفاده شود. از مصرف زایلازین در اسب هایی که سکوم آنها دچار اختلال عملکرد است، اجتناب شود.

اسب پس از درمان با زایلازین، تمایلی به راه رفتن ندارند، بنابراین دارو را باید در صورت امکان در محل معاینه تجویز کرد.

در مصرف این محصول، در اسب های حساس به لامیناتیس باید احتیاط کرد.

اسب هایی که دچار نقص عملکرد یا بیماری مجاری تنفسی هستند، ممکن است دچار تنگی نفس منجر به مرگ شوند.

باید حداقل مقدار مورد نیاز دارو تجویز شود.

تجویز همزمان با سایر دارو های پیش بیهوشی یا بیهوشی باید بررسی شود. در این بررسی باید ترکیب و مقدار مصرف دارو و ماهیت جراحی را در نظر گرفت.

سگ و گربه:

زایلازین مانع حرکت طبیعی روده و موجب پر شدن معده از گاز می شود. به این دلیل مصرف زایلازین به عنوان آرام بخش هنگام اخذ رادیوگرافی از دستگاه فوقانی گوارش نامطلوب است و دقت تفسیر رادیوگراف را کاهش می دهد.

در نژادهای براکی سفال سگ هایی که دچار نقص عملکرد یا بیماری مجاری تنفسی هستند، ممکن است دچار تنگی نفس منجر به مرگ شوند.

تجویز همزمان با سایر دارو های پیش بیهوشی یا بیهوشی باید بررسی شود.

در این بررسی باید ترکیب و مقدار مصرف دارو و ماهیت جراحی را در نظر گرفت.

گاو:

نشخوارکنندگان نسبت به اثر زایلازین بسیار حساس هستند. معمولاً گاوها در دوزهای پایین قادر به ایستادن هستند، اما بعضی از موارد ممکن است از پا بیفتند. در بالاترین مقادیر توصیه شده، بیشتر دام ها به پهلو می افتند و برخی از آن ها در حالت خوابیده به پهلو تلف می شوند.

پس از تزریق زایلازین عملکردهای عصب حرکتی نگاری-شکمبه کاهش می یابد که ممکن است منجر به نفخ شود. چند ساعت پیش از تجویز زایلازین توصیه می شود، آب و خوراک دام قطع شود.

در مرحله آرام بخشی، گاوها قادر به آروغ زدن، سرفه کردن و بلع هستند، اما این توانایی ها کاهش می یابد، به این دلیل باید گاوها در دوره ریکاوری در حالت نشسته بر روی جناغ و تحت نظر قرار گیرند

در گاوها ممکن است پس از تجویز عضلانی دارو با مقادیر بالاتر از 5/0 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن (به دلیل نارسایی تنفسی و گردش خون) در معرض خطر مرگ قرار دهد. به این دلیل محاسبه بسیار دقیق مقدار مصرف دارو، ضروری است.

تجویز همزمان با سایر دارو های پیش بیهوشی یا بیهوشی باید بررسی شود.

در این بررسی باید ترکیب و مقدار مصرف دارو و ماهیت جراحی را در نظر گرفت.

به دلیل عدم وجود مطالعات کافی، این محصول را نباید با سایر دارو های دامپزشکی مخلوط کرد.

سایر داروهای تضعیف کننده ی سیستم اعصاب مرکزی (باربیتورات ها، ضد دردهای اوپیوئیدی، داروهای بیهوشی، آرامبخش و غیره) در صورت استفاده با زایلازین ممکن است باعث تشدید کاهش فعالیت سیستم اعصاب مرکزی شوند. ممکن است در چنین مواردی نیاز به کاهش مقدار مصرف این داروها باشد. به این دلیل زایلازین باید با احتیاط همراه با داروهای اعصاب یا آرامبخش استفاده شود.

زایلازین به دلیل آنکه ممکن است آریتمی بطنی ایجاد کند، نباید همراه با داروهای سمپاتومیمتیک مانند اپی نفرین استفاده شود.

آریتمی های بطنی با مصرف وریدی آگونیست های آلفا 2 همزمان با سولفونامیدهای تقویت شده که ممکن است کشنده هم باشد، گزارش شده است. توصیه می شود با آنکه چنین عوارضی در مورد این محصول گزارش نشده است، در اسب هایی که برای آرامبخشی، زایلازین مصرف شده است از تجویز وریدی محصولاتی که حاوی تریمتوپریم/سولفونامید هستند، استفاده نشود.

به دلیل اینکه حیوانات ممکن است با محرک های خارجی تحریک شوند، حیوانات را در محیطی آرام نگه دارید.

از تزریق داخل شریان، اجتناب شود.

به علت بروز نفخ در حالت خوابیده به پهلو در گاو ها باید آن ها را به حالت نشسته بر روی جناق نگه داشت.

جهت جلوگیری از استنشاق بزاق و خوراک، باید سر و گردن دام را پایین قرار داد. پیش از مصرف این محصول دام ها باید قطع خوراک شوند.

حیوانات مسن و ناتوان به زایلازین حساس تر هستند، در حالی که حیوانات عصبی یا بسیار تهیج شده ممکن است به دوز های بالاتری نیاز داشته باشند.

زایلازین در حیوانات دهیدراته بهتر است با احتیاط مصرف گردد.

معمولاً طی 5-3 دقیقه پس از تجویز زایلازین، استفراغ در سگ ها و گربه ها مشاهده می شود. توصیه می شود سگ ها و گربه ها 12 ساعت قبل از عمل قطع خوراک شوند. می توان آب آشامیدنی  در دسترس حیوانات قرار داد.

تجویز آتروپین پیش از شروع درمان، کاهش ترشح بزاق و اثرات برادیکاردی در پی دارد.

بیش از مقادیر توصیه شده مصرف نشود.

پس از تجویز، باید اجازه داد تا اثر کامل آرامبخشی دارو نمایان گردد.

توصیه می شود در دمای محیط بالا‌ی 25‌ درجه سانتیگراد حیوانات را خنک کرده و در دمای پایین، حیوانات گرم نگه داشته شوند.

در اقدامات درمانی دردناک، زایلازین همیشه باید همراه با بی حسی موضعی یا عمومی تجویز گردد.

زایلازین علائم مشخصی از آتاکسی را ایجاد می کند. به همین دلیل، در مواردی که اندام های انتهایی دام درگیر است و در هنگام اخته کردن اسب در حالت ایستاده، باید با احتیاط مصرف شود.

حیوانات تحت درمان باید تا زمانی که اثرات دارو (به عنوان مثال اثرات دارو بر عملکرد قلبی و تنفسی و پس از عمل)  به طور کامل رفع شود، پایش و برای جلوگیری از نزاع با یکدیگر، جدا نگهداری شوند.

در صورت مصرف خوراکی یا تزریق اتفاقی در انسان، بلافاصله به پزشک مراجعه و بروشور یا برچسب دارو را نشان دهید. در این حین، به دلیل اثرات آرامبخشی و تغییر احتمالی فشار خون، رانندگی فرد در معرض خطر ممنوع است.

از تماس با پوست، مخاطات و چشم جلوگیری شود.

در صورت تماس با پوست، بلافاصله محل تماس را با آب فراوان بشویید.

لباس های آلوده به دارو که مستقیماً با پوست تماس دارند، از تن در آورید.

در صورت تماس اتفاقی با چشم، با آب فراوان و تمیز بشویید. در صورت بروز علائم بالینی به پزشک مراجعه کنید.

در صورت‌ ‌به کار بردن این محصول توسط زنان باردار، جهت اجتناب از تزریق اتفاقی به خود به دلیل امکان بروز انقباضات رحمی و کاهش فشار خون جنین پس از قرار گرفتن در معرض دارو به صورت سیستمیک، باید احتیاط ویژه در نظر داشت.

اگرچه مطالعات آزمایشگاهی بر روی موش ها هیچ گونه شواهدی مبنی بر اثرات سمی یا تراتوژنیک بر روی جنین نشان نداده است، با این حال استفاده از این محصول در دو سوم ابتدای دوره ی آبستنی، فقط باید بر اساس نظر دامپزشک تجویز شود. در مراحل بعدی آبستنی (به ویژه در گاو و گربه) به استثنای زمان زایمان، به دلیل اینکه زایلازین باعث انقباضات رحمی می شود و ممکن است موجب زایمان زودرس شود، مصرف نشود.

به دلیل آنکه با افزایش تن رحم ممکن است احتمال لانه گزینی تخمک کاهش یابد، در گاوهایی که تخمک اهدایی دریافت کرده اند، استفاده نشود.

دور از دید و دسترس کودکان نگهداری شود.

زایلازین یک آگونیست گیرنده آلفا 2 -آدرنژیک است، علائم پس از جذب ممکن است علائم بالینی شامل آرام بخشی وابسته به دوز، کاهش تعداد تنفس، برادی کاردی، افت فشار خون، خشکی دهان و هیپرگلایسمی باشد. آریتمی های بطنی نیز گزارش شده است. علائم تنفسی و همودینامیک دام باید به صورت علامتی، درمان شوند.

در دمای یخچال نگهداری نشود و از یخ زدگی دارو ممانعت شود.

مصرف این دارو بعد از باز شدن درب محصول تا 28 روز امکان‌پذیر می‌باشد.